Czy depresja jest dziedziczna? Zobacz co na ten temat mówią wyniki badań

Materiał informacyjny LINK4
Depresja to nie wymysł współczesnego świata. Niestety wcześniej o tej chorobie nie mówiło się wystarczająco dużo, a sami chorzy musieli radzić sobie samodzielnie. Czy w związku z tym, możemy przypuszczać, że depresja jest dziedziczna? Jakie informacje znajdziemy w wynikach badań na ten temat? Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Czy depresja jest chorobą dziedziczną?

Przez lata prowadzono wiele badań i analiz, aby ustalić jednoznaczną przyczynę depresji. Jej źródła zarówno szukano w genach, doszukiwano się jej podłoża w czynnikach środowiskowych, a także w nieprawidłowej pracy układu nerwowego. Ustalenie konkretnego źródła depresji nie tylko pozwoliłoby na jej zapobieganie, ale także wpłynęłoby pozytywnie na sposób jej leczenia. Jednak wieloletnie badania udowodniły, że za wystąpienie zaburzeń depresyjnych odpowiada współwystępowanie kilku czynników: biologicznych, środowiskowych, psychicznych i neurobiologicznych.

Analizie badawczej poddano również aspekt dziedziczenia depresji. Jak wynika z wielu przeprowadzonych badań, nie istnieje jeden konkretny gen odpowiedzialny za wystąpienie depresji. Jednak można odziedziczyć skłonność do depresji. Oznacza to, że u dzieci, których jeden z rodziców miał zdiagnozowaną depresję, wzrasta ryzyko rozwoju tej choroby o ok. 15% do 30% w porównaniu do dzieci, gdzie w pierwszej linii genetycznej takich zaburzeń nie zdiagnozowano.

Duży wpływ na wystąpienie depresji u dziecka mają również czynniki środowiskowe. Większe prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń depresji, przejawiają dzieci, które dorastały w dysfunkcyjnych rodzinach, gdzie na porządku dzienny były kłótnie, występowała przemoc lub nadużycia.

Pozostałe przyczyny depresji, na które należy zwrócić uwagę

Depresja, któregoś z rodziców może zwiększyć wystąpienie tego typu zaburzeń u dziecka, jednak wpływ na to mają również inne czynniki, których jednoczesne wystąpienie przyczynia się do rozwoju choroby.

Istotną rolę w pojawieniu się depresji odgrywają czynniki biologiczne. Naukowcy dowodzą, że jedną z przyczyn są zaburzenia funkcjonowania neuroprzekaźników w mózgu. Duży wpływ na rozwój depresji ma niedobór noradrenaliny, dopaminy i serotoniny. Hipoteza ta potwierdzona jest efektami terapii farmakologicznej, która opiera się na wyregulowaniu pracy neuroprzekaźników.

Do przyczyn biologicznych zaliczane są również zaburzenia hormonalne, które oddziałują na pracę całego organizmu. Specjaliści łączą depresję, z nieprawidłowym stężeniem w organizmie, takich hormonów jak:

  • hormony płciowe u kobiet (depresja rozwija się u 10-15 proc. młodych matek po porodzie, zaburzenie występuje też u 30 proc. kobiet w okresie okołomenopauzalnym);
  • hormony tarczycy (depresja pojawia się u przeszło 50 proc. osób z niedoczynnością tarczycy, jest też problemem około 20-30 proc. pacjentów z nadczynnością tarczycy);
  • hormony nadnerczy (zaburzenie występuje u 50-70 proc. osób z zespołem Cushinga, związanym z podwyższonym stężeniem hormonów wytwarzanych przez nadnercza).
  • Wykazano również, że mniejsze stężenie witaminy D (uznawanej obecnie za hormon) skutkuje większym nasileniem objawów depresji.

Większe ryzyko zaburzeń depresyjnych może występować u osób, które stosują niektóre leki. Specjaliści wyodrębnili, kilka grup farmaceutyków, wśród skutków ubocznych mogą wystąpić symptomy depresji. Do takich leków, zaliczane są m.in.:

  • hormonalne środki antykoncepcyjne;
  • glikokortykosteroidy (stosuje się je między innymi w przypadku astmy);
  • leki działające dopaminergicznie (np. rekomendowane w leczeniu choroby Parkinsona);
  • leki przeciwgruźlicze;
  • leki działające na receptor opioidowy;
  • leki przeciwnowotworowe;
  • leki immunomodulujące.

Wiele badań wskazuję również, że długotrwały stres, a co za tym idzie wysokie stężenie kortyzolu w organizmie, wpływa negatywnie na prawidłową pracę mózgu i może prowadzić do wystąpienia zaburzeń depresyjnych. Dodatkowo doświadczenie silnych sytuacji stresowanych, takich jak nagła śmierć rodzica lub partnera, a także trudna sytuacja życiowa, np. nagła utrata pracy, bezdomność, mogą przyczynić się do zachorowania na depresję.

Obserwacja dzieci – dlaczego jest istotna?

Przez lata naukowcy i lekarze skupiali się na przebiegu depresji u osób dorosłych, jednak z roku na rok rośnie odsetek dzieci i nastolatków, u których diagnozowane są zaburzenia depresyjne. Jak wynika z danych Narodowego Funduszu Zdrowia za rok 2021 w Polsce, leczy się na depresję 25 tysięcy dzieci. Są to przypadki zdiagnozowane, które otrzymały specjalistyczną pomoc, jednak nie można zapominać o młodych osobach, które mimo objawów, takiej diagnozy nie otrzymały.

Choć depresja u dziecka również wiążę się z długotrwałym obniżeniem nastroju, apatią, utratą zainteresowania czynnościami, które dotychczas sprawiały przyjemność, wahaniami nastroju. Jednak w przypadku dzieci, w zależności od ich wieku, mogą występować także, takie objawy jak:

  • zachowania agresywne,
  • napięcie emocjonalne,
  • stałe uczucie niepokoju,
  • pobudzenie psychoruchowe (związane z odczuwanym napięciem emocjonalnym),
  • lęk,
  • poczucie beznadziei,
  • nadmierna krytyka wobec siebie i obwinianie się za negatywne wydarzenia,
  • poczucie bycia niepotrzebnym,
  • pesymistyczne myśli,
  • przesadna reakcja na krytykę ze strony otoczenia,
  • objawy psychotyczne (urojenia i halucynacje).

Wielu rodziców zmiany w zachowaniu swojego dziecka przypisuje do burzy hormonów i “uroków” okresu dojrzewania. Ponadto często u dzieci, które przejawiają zachowania agresywne lub nadpobudliwość ruchową błędnie diagnozowane jest ADHD.

Jeśli podejrzewamy u siebie lub kogoś z naszych bliskich zaburzenia depresyjne, warto skorzystać z pomocy specjalisty. Wczesne zauważenie objawów, może pomóc odpowiednio zareagować i powstrzymać rozwój choroby.

Depresja a planowanie potomstwa – jak sobie z tym poradzić?

W przypadku kobiet, które chorują na depresję i są pod opieką psychiatry, który kontroluję ich terapię farmakologiczną i rozważają założenie rodziny, warto, aby skonsultowały się ze swoim lekarzem, jak zażywane leki mogą mieć wpływ na przebieg ciąży. Można także omówić z psychiatrą możliwość rezygnacji z leków oraz jakie jest ryzyko nawrotu choroby po ich odstawieniu. Nie wskazane jest samodzielne odchodzenie od antydepresantów. Farmakologia to jedna z metod leczenia depresji, w niektórych przypadkach wystarczającą metodą jest psychoterapia. U pacjentek, korzystających tylko z tej formy, planowanie potomstwa jest bezpieczne.

Negatywny wpływ na ciąże może mieć nieleczona u kobiety depresja, ponieważ zaburzona jest wtedy gospodarka hormonalna oraz biochemiczna organizmu. Może to nie tylko uniemożliwić zapłodnienie, ale także wpłynąć na prawidłowy rozwój płodu.

Depresja u mężczyzny może wpływać na problemy z poczęciem dziecka. Naukowcy z Eunice Kennedy Shriver National Institute of Child Health and Human Development badali, czy stan psychiczny mężczyzny może wpływać na jego płodność. Z przeprowadzonych badań, wynikło, że w parach, w których symptomy poważnej depresji stwierdzono u mężczyzn, miały o aż 60%. niższe szanse na poczęcie i urodzenie żywego dziecka w porównaniu z tymi, gdzie psychika mężczyzny znajdowała się w normie.

Planując dziecko, warto w pierwszej kolejności zadbać o swoje zdrowie i komfort psychiczny.

Choroba to nie wstyd

Depresja dotyka, zarówno dzieci, jak i dorosłych, a także seniorów. Wielorakość czynników, które przyczyniają się do wystąpienia zaburzeń depresyjnych, sprawia że wiele osób narażonych jest na tę chorobę. Silny i długotrwały stres, ciężkie i przytłaczające emocjonalnie sytuacje życiowe, czy traumatyczne doświadczenia - jak nadużycia seksualne i doświadczenie przemocy, mogą spowodować pojawienie się zaburzeń psychicznych, w tym również depresji.

Nieleczona depresja nie tylko zmniejsza komfort życia, powoduje dolegliwości somatyczne i może prowadzić do ogólnego pogorszenia stanu zdrowia, ale może również przyczynić się do prawdziwej tragedii, jaką jest próba odebrania sobie życia.

Zauważając u siebie lub kogoś ze swoich bliskich niepokojące objawy, warto poruszyć temat samopoczucia i zdrowia psychicznego. Okazanie wsparcia i zrozumienia w takiej sytuacji, może być pierwszym krokiem do wyjścia z kryzysu emocjonalnego. Jednak warto również skonsultować się z psychologiem, który doradzi najlepsze rozwiązanie, a w razie potrzeby skieruję na terapię lub zarekomenduje konsultację psychiatryczną, w celu włączenia leczenia farmakologicznego.

Depresja to choroba, jak każda inna, dlatego nie wolno bagatelizować jej objawów, a kontakt z lekarzem oraz korzystanie z terapii lub stosowanie leków to nie jest powód do wstydu, a troska o samego siebie i swoje komfortowe życie, ale także o szczęście swoich bliskich.

Advertisement

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Materiał oryginalny: Czy depresja jest dziedziczna? Zobacz co na ten temat mówią wyniki badań - Strona Zdrowia

Wróć na jastrzebiezdroj.naszemiasto.pl Nasze Miasto