Jarosław Zagórowski zostaje na stanowisku szefa JSW!

Jak pan ocenia swoją pracę w ostatniej kadencji?

Moją pracę i pracę całej załogi spółki najlepiej widać po naszych wynikach. To obiektywne i twarde kryteria. Szczególnie 2012 rok był okresem sprawdzania się naszych kompetencji. Zmagaliśmy się, bowiem z realiami kryzysu gospodarki europejskiej i problemami sektora stalowego, od którego ściśle zależne są nasze wyniki. Dziś widzimy wszyscy, że mimo dramatycznego spadku cen węgla koksowego i koksu, JSW zarobiła na czysto prawie miliard złotych i przekroczyła zapowiadany wcześniej poziom wydobycia. Moją dewizą, jest odpowiedzialność, konsekwencja w działaniu i mądry upór wtedy, gdy czuję, że racja jest po mojej stronie. Przykład – gdy wiele podmiotów w 2011 roku nie liczyło się z pieniędzmi korzystając z dobrej prosperity gospodarki światowej, my dokładnie oglądaliśmy każdą wydawaną złotówkę. I dziś mamy sytuację komfortową. Nie mamy żadnych zobowiązań w bankach, a przeciwnie mamy spory kapitał na dalszy rozwój. Mam dużą satysfakcję. Raz z tego, że sprawdziła się moja koncepcja działania, dwa - z faktu, że przekonałem do niej naszych pracowników i kadrę menedżerską.

Wszystko o Jarosławie Zagórowskim [CZYTAJ]

Związkowcy podkreślają, że była to kadencja pełna sporów. Twierdzą, że można było z panem spokojnie rozmawiać, dlatego konflikty na linii Zarząd- Związki Zawodowe trwały długo, ostatni nawet 8 miesięcy. Jak pan się do tego doniesie?

To właśnie ze względu na szacunek dla innych osób i odpowiedzialność za decyzje nie mogłem wyrazić aprobaty dla załatwiania spraw w imię tzw. „świętego spokoju”. Taka postawa to zamiatanie problemów pod dywan. Nic nie daje, poza jeszcze większymi problemami w przyszłości. U nas spory dotyczyły głębszych spraw strukturalnych i miały podłoże ekonomiczne, a nie tego czy płacić tyle, czy tyle. Górnicza praca jest bardzo ciężka i niebezpieczna i należy się nią uczciwa i godziwa płaca. Ja mam ogromny szacunek dla górników, bo wiem w jakich warunkach wydobywają węgiel. W JSW musieliśmy zmierzyć się z materią przepisów nie zmienianych od ponad 20 lat, obrosłą różnymi dodatkami. Takich rzeczy nie załatwia się w tydzień. Tu mówienie o takim czy innym terminie jako zbyt długim oznacza albo nieznajomość materii, albo, co gorsza, ignorancję dla spraw ludzkich. Prowadziliśmy dyskusje merytoryczne, spieraliśmy się na argumenty, strony przedstawiały swoje racje. Były też emocje, ale one są zawsze, gdy w grę wchodzą czysto pracownicze sprawy. Ale nie mam wątpliwości, że wybraliśmy dobrą drogę. Jak pokazuje dzisiejszy obraz sektora górniczego, dobre relacje z liderami związkowymi nie idą w parze z dobrymi wynikami finansowymi. W tej chwili mamy w JSW odpowiedzialny i bezpieczny dla naszych finansów trwały system kształtowania wynagrodzeń. Dzięki porozumieniu ze stroną społeczną wprowadziliśmy mechanizm waloryzacji świadczeń powiązany z realną inflacją i nasi pracownicy mają pewność wzrostu wynagrodzeń na konkretnych, czytelnych zasadach.

Pełny wywiad Katarzyny Spyrki o planach na kolejne lata JSW, o negowaniu porozumień jastrzębskich, o pracy górników w sobotę, przeczytasz w środowym wydaniu Dziennika Zachodniego (10 kwietnia)

Rada Nadzorcza JSW na posiedzeniu 9 kwietnia dokonała wyboru prezesa zarządu Jastrzębskiej Spółki Węglowej SA VIII kadencji. Został nim ponownie wybrany Jarosław Zagórowski. Kolejna trzyletnia kadencja rozpocznie się z dniem odbycia tegorocznego Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia.

Kim jest Jarosław Zagórowski?
Jarosław Zagórowski kieruje JSW od 2007 roku. Jest absolwentem Politechniki Śląskiej w Gliwicach, gdzie skończył dwa kierunki: mechanika i budowa maszyn na Wydziale Mechaniczno – Technologicznym oraz zarządzanie i marketing na Wydziale Organizacji i Zarządzania. W 2004 roku ukończył też studia doktoranckie na Wydziale Górniczym Akademii Górniczo–Hutniczej w Krakowie.
Od 19 marca 2007 roku pełni funkcję prezesa zarządu JSW SA. Jeszcze przed objęciem tej funkcji związany był ze spółką jako przewodniczący jej Rady Nadzorczej, a wcześniej - od 30 czerwca 2003 roku jako członek Rady.

Niemal od początku kariery zawodowej, a więc od 1997 roku, pracował w Ministerstwie Gospodarki – między innymi na stanowisku doradcy Podsekretarza Stanu w sprawach związanych z górnictwem, energetyką, gazownictwem, paliwami płynnymi, hutnictwem, doradcy w sprawach związanych z inicjowaniem i realizacją polityki przemysłowej państwa w hutnictwie, przemyśle koksowniczym, wydobywczym kopalin energetycznych i nieenergetycznych, a także w sprawach polityki energetycznej państwa. W latach 2002-2003 jako wicedyrektor Departamentu Restrukturyzacji Przemysłu w Ministerstwie Gospodarki odpowiadał za sektor górnictwa węgla kamiennego oraz kopalin nieenergetycznych, od 2003 r. był Radcą Ministra w Departamencie Bezpieczeństwa Energetycznego w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej.