Jastrzębianie są dumni z Parku Zdrojowego. Jak było kiedyś?

Park Zdrojowy w Jastrzębiu: mieszkańcy są dumni z uzdrowiska

Kiedy w 1861 roku zostało uruchomione uzdrowisko, należało zadbać o teren otaczający budynki kąpielowe. Właściciel i założyciel zakładu kąpielowego hrabia Felix von Konigsdorff uczynił wszystko, co tylko możliwe, aby to miejsce stało się przyjazne i przyjemne dla gości kurortu. Sprawodził z Anglii różnorodną roślinność oraz wyposażenie, dzięki któremu młode zdrojowisko uzyskało uznanie zarówno wśród kuracjuszy, jak i mieszkających w okolicy właścicieli ziemskich i ich rodzin.

Za zasługi dla rozwoju uzdrowiska w Parku Zdrojowym została umieszczona tablica na cześć hrabiego Konigsdorffa, która była oparta o pień olbrzymiej akacji. Jak podał dr Weissenberg w swojej publikacji z 1879 r.: "Park jest więc ozdobą uzdrowiska i dumą mieszkańców. To co natura sama w swym bogactwie stworzyła, właścicielom Jastrzębia na przestrzeni lat udało się jeszcze upiększyć i uszlachetnić. Szerokie, zadbane ścieżki, położone w najbardziej wdzięcznych punktach, wyposażone w zapraszające miejsca odpoczynku okalają cały kompleks. Wśród soczystej zieleni przyciętych w stylu angielskim trawników, udekorowanych pięknymi roślinami dywanowymi, mitologicznych posągów, prowadzą do doliny długie zacienione aleje".

Poza centralnym placem zdrojowym dużym powodzeniem cieszyły się alejki na uboczu oraz miejsca z ławeczkami ukrytymi za krzewami białych róż. W 1895 r. właścicielem uzdrowiska został dr Mikołaj Witczak, na którego cześć wspomniana dolina otrzymała nazwę "Dolina Mikołaja".

Park Zdrojowy od samego początku jest miejscem wypoczynku oraz życia towarzyskiego. Dwa razy dziennie odbywały się koncerty kapeli zdrojowej, której repertuar wypełniały utwory zarówno taneczne, jak i poważniejsze kompozycje. Dużym powodzeniem cieszyły się organizowane bankiety i bale oraz uroczystości patriotyczne.